Często dystrybutorzy chińskich desek kompozytowych nie ujawniają informacji na temat składu i kraju pochodzenia oferowanych przez nich produktów. Aby ułatwić identyfikację zalecamy zwrócić uwagę na:

• cenę ( na rynku polskim ceny wyrobów chińskich na bazie PP i PE zawierają się w przedziale 200-260 zł/m2 kompletnego systemu, natomiast kompozytów na bazie PVC 280-340 zł/m2 kompletnego systemu, często ceny podawane są również w przeliczeniu m2 samej deski, lub za 1 m deski. Warto, jako punkt odniesienia porównywać jednak 1 m2 kompletnego systemu, ponieważ z racji różnic w wymiarach desek, szerokości dylatacji oraz cen poszczególnych elementów systemu, często niska cena deski tarasowej kompensowana jest wyższą ceną niezbędnych do montażu systemu dodatkowych elementów.
• długość elementów (wyroby chińskie rzadko dostępne są w długościach większych niż 2,4, która obniża koszty transportu ale wpływa na większe zużycie materiału przy montażu. Warto również zwrócić uwagę, czy producent umożliwia zamówienie elementów w niestandardowych długościach, ponieważ często dopłata za taką usługę jest niższa niż koszt odpadów montażowych)
• kształt i forma desek (wzory desek chińskich dostępnych na rynku są często identyczne dla różnych marek i dystrybutorów. Wyroby na bazie PVC są najczęściej podobne, jednak różnią się pomiędzy sobą kształtem wymiarami i elementami montażowymi. Należy również sugerować się grubością ścianek profili. Produkty chińskie z racji niskiej jakości surowców zastosowanych do produkcji wymagają grubszych ścianek niż w przypadku desek kompozytowych na bazie PVC. Istnieją również deski kompozytowe „pełne”, należy jednak podchodzić do nich ostrożnie, ponieważ często jakość zastosowanych surowców jest tak niska że dla zachowania parametrów zbliżonych do desek komorowych konieczne jest zastosowanie pełnej formy. Jakość powierzchni desek pełnych będzie w takim przypadku adekwatna do jakości surowców.
• fakturę powierzchni (wyroby na bazie PVC są najczęściej szczotkowane, przez co zachowują swoje właściwości antypoślizgowe nawet, jeśli są mokre. Deski na bazie PP i PE są natomiast szlifowane za pomocą papieru ściernego, który nie nadaje właściwości antypoślizgowych a jedynie estetyczne. Zastosowanie papieru ściernego wynika z niskiej twardości desek, poddanie desek z PP i PE procesowi agresywnego szczotkowania uszkadza je. Zdecydowanie, zarówno w przypadku kompozytów na bazie PVC jak i PP lub PE nie zalecane są deski nieszczotkowane/nieszlifowane oraz „gładkie” bez ryflowania. W obydwu przypadkach mokra powierzchnia tarasu jest niezwykle śliska. Dodatkowo deski na bazie PP i PE są w dotyku „woskowate” i mają tendencję do świecenia się pod wpływem wycierania.
• palność (Kompozyty na bazie PVC są niezapalne, co powinno być potwierdzone klasą palności „B” lub „C”, natomiast kompozyty na bazie PP i PE są palne i praktycznie nie występują w klasie palności „B”. Jeśli dystrybutor nie dysponuje odpowiednimi certyfikatami, warto, w miarę możliwości, wykonać samodzielny test palności. Po odstawieniu źródła ognia kompozyty na bazie PVC samoistnie gasną, natomiast na bazie poliolefin płoną, pozostawiając dym o zapachu charakterystycznym dla świecy.
• odporność na zarysowania ( kompozyty na bazie PVC z racji gęstości są zdecydowanie bardziej odporne na zarysowania i ścieranie. Kompozyty na bazie mniej gęstych PP i PE są podatne na zarysowania i ścieranie. Jeśli pod wpływem paznokci na desce pozostają świecące zarysowania, świadczy to o jakości produktu i pokazuje jak taras będzie wyglądał po krótkim okresie użytkowania)
• certyfikaty ( wyroby kompozytowe dla bezpieczeństwa użytkowania bezwzględnie powinny posiadać:
• atest higieniczny PZH
• klasyfikację palności ITB
• aprobatę techniczną lub umożliwiające weryfikację dane techniczne zgodne z aprobatą, wykonane przez certyfikowaną jednostkę badawczą.

Brak tych dokumentów często świadczy również o braku wymaganych przez normy, parametrów do uzyskania wymienionych certyfikatów. Z racji braku norm zharmonizowanych dla wyrobów WPC, nie występuje oznaczenie CE dla systemów kompozytowych (w latach 2012-2013 planowane są prace nad powstaniem norm), niemniej jednak, aby móc wprowadzać wyroby chińskie na rynek europejski wymagane jest posiadanie oznaczenia CE. Jest to sytuacja paradoksalna, obchodzona jednak często przez chińskich producentów poprzez wystawianie deklaracji zgodności CE z innymi, co do charakteru użytkowego wyrobami. Certyfikat zgodności desek kompozytowych z normą EN 14041:2004, która odnosi się do wykładzin podłogowych z PVC jest jednym z takich przypadków.